Hij werkt nu zo’n vijf jaar bij VSE. En voor hem staat VSE synoniem voor diversiteit. “Doe maar een kopietje” is hier niet mogelijk, eigenlijk is niet één project gelijk aan een ander.

Wesley van Vliet houdt zich vooral bezig met hardware. Als we hem vragen naar een bijzonder project, is zijn eerste gedachte bij Belvac. “Ik vind het jammer dat ik die niet vaker in bedrijf zie, want die gaat als een jekko”, lacht hij breeduit. ‘Die’ betreft de decorator die VSE voor Belvac bouwt. Een decorator is een machine die frisdrank / bier blikjes bedrukt. Zie ook https://belvac.com/services/decorating-systems/ Deze blikjes kunnen worden bedrukt met tot wel 8 verschillende kleuren. “Die kunnen heel, heel snel draaien, wel 2.200 stuks per minuut, maar meestal gaat het met een snelheid van 1.800.

“Bij VSE kun je projecten echt beetpakken. We bouwen meestal volgens klantspecificaties en soms komen er heel veel verschillende eisen om de hoek. De ene keer worden er meer sensoren gevraagd om meer data uit een machine te kunnen halen, de andere keer gaat het om hele specifieke componenten. Eigenlijk gaan we altijd van specialty naar specialty.”

Zelf heeft hij recent een cursus gedaan voor zijn UL-certificering, specifiek voor projecten die bedoeld zijn voor de Amerikaanse markt. “Daar doet VSE al veel mee, dus ik kon het behaalde certificaat ook gelijk in de praktijk gaan toepassen. “In het begin moet je echt het boek erbij houden. Want behalve de spanning is er echt nog heel veel meer specifiek voor de Amerikaanse markt. In de EU wordt voorgeschreven dát en mag je zelf bepalen hóe. Maar dat is in de UL-regelgeving heel anders, daar is alles voorgeschreven, tot en met bijvoorbeeld de draaddikte. Men is veel meer bang voor brandgevaar en daar is dan ook alles op gericht. Alles is als het ware ‘oversized’.”

Revisie tramremise
Andere projecten waar hij met smaak over vertelt zijn de fabriek van Retourmatras en de werkkuilen bij de tramrevisie in Amsterdam. “In Etten-Leur wordt nu de vierde fabriek van Retourmatras gebouwd, eigenlijk een doorontwikkeling van de eerdere projecten. Daar hebben we de schakelkasten en het hele ontwerp van de besturing gemaakt. Het project van de tramrevisie gaat over de werkkuilen met beweegbare bordessen en hefplateaus, om het onderhoud en reparatiewerk aan de trams van de GVB te kunnen uitvoeren. Daar hebben we de hele beveiliging met elkaar laten praten. Er worden drie bestaande werkkuilen gereviseerd, maar eerst drie compleet nieuwe gebouwd dus het gaat zowel om een revisie als om een uitbreiding van het aantal – en alles gelijk op de modernste stand. Daar is Chris Hoogenboom nu op locatie aan het werk.”

De beveiliging bij de werkkuilen luistert erg nauw, want de gevaren die het werken dicht bij de bovenleiding met zich meebrengt, zijn niet gering. “Dat allemaal goed afdichten, was de grootste uitdaging. Er zijn alleen al acht hefplateaus, zes aan de zijkanten en twee aan iedere kopse kant. De toegangsdeuren voor die plateaus signaleren de bewegingen van de tram, maar ook van de loopkat die over het dak beweegt. Daar hebben we veilige zones voor gecreëerd waarmee we de veiligheid op het bordes garanderen. De grote verandering voor de mensen die er straks mee werken is dat er nu veel meer geïntegreerde veiligheid aanwezig is dan voorheen, inclusief safety plc’s. Alles dat met de bovenleiding te maken heeft, voldoet aan de eisen van het hoogste veiligheidsniveau, SIL 3.”

Alles met elkaar laten praten
Het is het project dat op het moment dat we elkaar spreken, in de laatste fase verkeert, en ook nog eens behoorlijk veeleisend op het gebied van het met elkaar laten communiceren van allerlei systemen van derden. “Zo moet die loopkat vrij zijn van de tram voordat de stroom op de bovenleiding kan. We hebben een gegalvaniseerde Siemens plc ingezet om de scheiding van de bovenleiding te realiseren. De hefplateaus komen weer van een andere leverancier, dus we moesten overal de juiste informatie vandaan halen om de juiste SIL-levels te kunnen bereiken en de juiste componenten in de besturing te gebruiken. Voor een deel was het tekenwerk, maar voor een veel groter deel regelwerk. We moesten bepalen welke signalen we minimaal nodig hadden en of we die ook konden krijgen. Over veiligheid moet geen enkele onduidelijkheid kunnen bestaan. Of het nu gaat om de hekken, lampen of akoestische signalen, alles moet tot in de puntjes uitgedacht zijn. En daardoor heeft zo een project best een lange doorlooptijd.” De boel moest natuurlijk vooral worden afgedicht, maar tegelijk ook pragmatisch blijven. “We hebben vanwege de galvanische scheiding alles hardwarematig bekabeld om het onderhoud simpel te houden.”

Samenwerken
Bij de laatste twee projecten die Wesley noemt, betreft het een samenwerking met Belo. “Die samenwerking is fijn. We werken met hen met hele korte lijntjes. Voorafgaand aan de start van de installatie hebben we een kick-off bij Belo georganiseerd, zodat iedereen precies weet wat er verwacht wordt en het team goed voorbereid is. Belo liet 3D-beelden zien op een groot scherm en we hebben het elektrische verhaal uitvoerig uit de doeken gedaan. Op zo’n project werk je met een heel team, de voorman komt van Belo, en van VSE zijn er in iedere fase weer andere collega’s bij betrokken. Allemaal moeten ze precies snappen wat erbij komt kijken. Voor de FAT hebben we een testopstelling van de werkkuil gemaakt. En voor de klant zijn er verschillende situaties gesimuleerd waar men zeer over te spreken was. De bediening van de kuilen verloopt via een lessenaar en werkt heel fijn.”

Buiten het werk
Gelukkig gaat hij nooit met tegenzin naar het werk. En daarbuiten? Hij blijkt net vader geworden te zijn van zoon Tycho en maakt dan ook graag gebruik van een dag in de week aanvullend ouderschapsverlof. Voor zijn vriendin bouwde hij een schoonheidssalon op zolder. “Alle klussen zijn inmiddels wel gedaan in en rond het huis. Tijdens corona was er natuurlijk weinig anders om je mee te vermaken. En ook wedstrijden van mijn favoriete sport, Formule 1, konden we niet bezoeken. Ik ben al naar best veel wedstrijden geweest, ook bijvoorbeeld in Oostenrijk, waar we dan met een camper naartoe gingen. Toen won Max!“ Hij kan niet wachten om weer te gaan. Tot die tijd heeft Wesley thuis een ‘Sim’ (racersimulator) staan waarop hij ‘s avonds als zijn vriendin in haar salon aan het werk is, zijn hoofd kan leegmaken na een dag werken.