Wouter van Leeuwen is werktuigbouwkundige en werkt vijf jaar bij VSE. Hij liep er stage, deed er zijn afstudeerproject – een 2D-robot met een nieuw mechanisme – en heeft het prima naar zijn zin. “De afwisseling maakt dat je steeds weer iets nieuws leert en dat het werk nooit saai wordt.”

Dat het nooit saai wordt bij VSE, dat weet de trouwe lezer inmiddels wel. De aard van de projecten en de hoge mate van vernieuwing die voorbijkomt, zorgt daar wel voor. “De ene helft van het jaar werk je op kantoor en de andere helft ben je op locatie aan het werk. We ontwerpen zelf projecten die we soms zelf maken en soms ook uitbesteden.” Van Leeuwen vertelt over een recent project waar hij aan gewerkt heeft. “Op een bewerkingsinstallatie maken we een keermechanisme voor buizen van 14 meter lang met vaak wel een diameter van 20”. Op deze buizen wordt draad opgesneden. Daarvoor hebben we een draaitafelinstallatie getekend en uitgevoerd die de buizen optilt en omdraait, een lift-plateau van 2 meter lengte. Je hebt te maken met grote krachten op de overbrengingen, de ruimte is beperkt en tegelijk moet het allemaal ook heel veilig gebeuren.”

Ik kom echt op hele verschillende plekken en die afwisseling maakt het leuk

Bijzondere omstandigheden
“We krijgen vaak projecten waarbij het echt uitzoekwerk is om te bekijken wat er precies gebeuren moet. Net als bij Ahold, daar moesten motoren worden vervangen. Dat er iets meer bij kwam kijken, moesten we eigenlijk bij de eerste machine helemaal uitpuzzelen.” Hij lacht en vertelt: “Het helpt natuurlijk niet als de documentatie van de bestaande installatie ontbreekt. Welke tandriem je nodig hebt, is dan zelfs al een zoektocht. De gehele besturing werd vervangen en er moesten bovendien nieuwe type motoren worden geplaatst. Dan krijg je ook te maken met dat er bijvoorbeeld een verloopbus nodig is voor asondersteuning en allerlei andere zaken die je niet vooraf kunt weten. We hebben daar bijvoorbeeld veel metingen verricht terwijl de machines in bedrijf waren, puur om te kijken hoe de werking nou precies is. Best handig als je iets moet vernieuwen en dat zijn best wel bijzondere omstandigheden.”

Wouter Van Leeuwen noemt zo een aantal projecten op waar inventiviteit bij kwam kijken en op de vraag welk het leukste is volgt – na een ruime denkpauze – een project bij KLM. “We hebben daar bij een motorenonderhoudsafdeling op het platform een schakelkast en sensoren vervangen waarmee motoren worden afgesteld. Dat was een hele bijzondere omgeving om in te werken, ik kom echt op hele verschillende plekken en die afwisseling maakt het leuk.”

Organisatie
Over de organisatie binnen VSE: “Jan van Vuuren houdt het overzicht. Hij bewaakt de grote lijnen en zet taken bij mensen neer die bij ze passen. Tja en mechanische taken komen bij mij.” Hij trekt er een gezicht bij alsof hij dat erg vindt, maar tegelijk geeft hij aan dat maar wát leuk te vinden. “Speciale klusjes zijn altijd leuk. En omdat we met collega’s van alle disciplines samenwerken, leren we heel veel van elkaar, we worden eigenlijk allemaal best all-round. Vanaf het begin tot het eind doen we alles wat er voor een project nodig is, van elektrisch, tot hardware, software, mechatronica en werktuigbouw, alles is in huis. En behalve heel leerzaam en gaaf, is het ook nog eens heel gezellig!” Of we dat maar niet willen vergeten.

Tussen de bedrijven door is hij bezig met het ontwikkelen van een nieuw hygiënisch armatuur voor VSE.  “We zijn daar bijna mee klaar. We kregen een tijdje terug een lezing over hygiëne van de expert Wouter Burggraaf. We kregen daarbij informatie over materialen en bacteriën, verschillende zones in een hygiënische omgeving en over contact en nabijheid. Wat hij vertelt is eigenlijk gewoon logisch, maar bedenken hoe je die kennis toepast in een lichtarmatuur is nog wel een uitdaging. Maar soms moet je gewoon juist heel simpel denken, gewoon out-of-the-box en dan is de oplossing er ineens.”

Dat out-of-the-box-denken levert nog weleens verrassende conclusies op. “We waren bij een grote kraan aan het kijken naar de werking van spindels, die verliep niet efficiënt. Dat bleek uiteindelijk gewoon – nou ja, gewoon – in de spanning te zitten. Het is heel handig als je iets weet van algemene machinebouw, want je kunt dan net even wat meer naar het geheel kijken. En dat is vaak wat er nodig is.”

Als toetje vragen we nog even naar dat mechanisme van de 2D-robot, waar hij mee begon. Van Leeuwen: “Dat mechanisme is zo ontworpen dat er gedurende het gehele bewegingsprofiel geen ongelijke belasting optreedt.” De details die het verschil kunnen maken.