• info@vse.nl
  • Opaalstraat 10, 2872 ZR Schoonhoven
 Teus Korevaar – Nog zo’n plakker

Teus Korevaar – Nog zo’n plakker

Ben je eenmaal een keer bij VSE binnen geweest, dan blijf je er vaak plakken. Dat geldt voor klanten maar ook voor medewerkers. Want zeg nou zelf: iemand met een technische opleiding heeft het vandaag de dag toch voor het kiezen? Maar blijkbaar heeft VSE een bijzondere aantrekkingskracht. Zo ook voor Teus Korevaar.

Hij werkt nu zo’n zes jaar bij VSE na twee jaar bij een ander bedrijf te hebben gewerkt. Hij maakte met VSE al kennis in zijn stageperiode. Zijn opleiding begon in de elektrotechniek en vandaar naar de mechatronica. Zijn interesse ligt met name in de elektronicakant van de mechatronica. Een fijne en brede basis dus, die naadloos aansluit bij het team van VSE.

Nooit uitgeleerd
“Ik ben uiteindelijk bij VSE blijven plakken omdat het hier zo veelzijdig is. We hebben veel verschillende klanten in allerlei markten en daardoor is je werk ook heel divers. Daarnaast werken we met een hechte club collega’s en kan iedereen goed met elkaar overweg. Wat ik fijn vind is dat je wordt gewaardeerd om wat je kunt. Als de leidinggevende ziet dat je zelfstandig bent en goed met klanten om kunt gaan, dan krijg je ook die vrijheid om dat te doen. Het leukst vind ik om alles zelf te regelen, het klantcontact te organiseren en de terugkoppeling met de interne organisatie te verzorgen.”

“Die zelfstandigheid vind ik heel fijn. Er is een goede structuur in het bedrijf die de ruimte geeft om flexibel te zijn, ook naar je klanten toe. Dat waarderen de klanten ook heel erg. Dat je met ze mee kan denken en er bent als ze je nodig hebben.” Hij lacht erbij, “Natuurlijk wel binnen het redelijke, je kunt jezelf nou eenmaal niet opsplitsen. Maar intern kun je veel regelen. We sparren regelmatig met collega’s en iedereen heeft zijn eigen specialiteit. Die ken je van elkaar, dus je weet ook precies wie je aan kunt spreken als je die expertise nodig hebt. We leren als collega’s heel veel van elkaar. Ook doordat we in hele verschillende projecten zitten, wordt de kennis van iedereen steeds groter. Dat is heel gaaf om te merken, ik vind het heerlijk om al die kennis op te zuigen en mijn eigen kennis ook te delen.”

Vertrouwen
Ook zelf ervaart hij dat vertrouwen van zijn collega’s. “Ieder project heeft zijn eigen projectengineer. We werken regelmatig met meerdere collega’s op een project, dus we leren elkaar snel en goed kennen. En met elkaar krijgen we heel veel voor elkaar. We maken eigenlijk gewoon hele mooie dingen, daar ben ik best wel trots op. En dat gaat van het ene uiterste naar het andere uiterste. Soms zijn we bezig met de allergrootste en zwaarste machines en een andere keer zit we in het hele kleine werk. En van hoog-precisieprojecten onder hele hygiënische omstandigheden naar de aansturing van tunnels en bruggen. Veel mensen staan er eigenlijk helemaal niet bij stil wat voor soort werk daar eigenlijk allemaal bij komt kijken. En eerlijk is eerlijk, soms besef je zelf eigenlijk niet eens hoe bijzonder je werk is.” Des te leuker om er eens over te kunnen vertellen, lijkt ons. En aan zijn gezicht te zien, klopt dat ook als een bus.

Perfecte grootte
“De omvang van VSE is eigenlijk precies goed voor mij. Ieder heeft een specialisme, je kent iedereen en je kunt elkaar allemaal aanspreken. Bij een heel groot bedrijf werkt dat toch heel anders, dat lijkt mij niet leuk werken. Nu is VSE de afgelopen jaren ook wel heel hard gegroeid, maar de schaal en sfeer van het bedrijf blijft heel prettig. Maar eerlijk is eerlijk, we zullen wel heel blij zijn als volgend jaar de nieuwbouw klaar is. We zitten nu intern wel wat krap in ons jasje en dat merk je vooral als je op kantoor de voorbereiding of documentatie voor een project aan het verzorgen bent. En ook de uitstraling van het nieuwe pand past veel beter bij wat we doen.”

Dat nieuwe pand ligt op een steenworp afstand van het huidige, of – in geval van Teus een polsstoksprong. Hij is een niet onverdienstelijk polsstokverspringer en doet dat in competitieverband bij Polsstokvereniging De Vlist. “Ook techniek, maar een heel ander soort techniek,” grapt hij.