Kwaliteit en sociaal
In Nieuwegein staat een fabriek die onderdeel uitmaakt van een grote internationale organisatie met alleen al in Europa 25 fabrieken. Een organisatie die zichzelf beschrijft als de ‘wereldleider in water-, hygiëne- en energietechnologieën en -services voor markten als voedsel, horeca, gezondheid, industrie, gas en olie. De fabriek in Nieuwegein produceert poedervormige reinigingsproducten. We hebben het over Ecolab.

Floris Puik is manager engineering en onderhoud in Nieuwegein. Hij vertelt ons over hoe het bedrijf transformeerde van B2C- naar B2B-producten. “De producten die wij leveren, worden onder andere in professionele wasserijen gebruikt maar ook in grootkeukens, verzorgingstehuizen, ziekenhuizen, etc. De producten die wij in Nieuwegein produceren vind je voornamelijk terug in de markten textil care, institutional en wat minder in de food & beverage. We leveren voornamelijk poeders, vooral in zakken maar ook in big bags, emmers en kartonnen vaten die wel of niet met speciale doseerinstallaties worden verwerkt bij de klanten. Daarbij tellen voor onze klanten de waskracht en de kosten.”

De consumenten worden overspoeld met vloeibare wasmiddelen, hoe werkt dat voor de professionele branche? “De industrie staat er langzaam meer open voor. Maar de doseerinstallaties zijn een belangrijk onderdeel van het werkproces. Zijn die bijvoorbeeld aan vervanging toe, dan zie je dat organisaties nadenken over vloeibaar. Onze productie gaat ook daarom steeds meer naar bepaalde niches. Zo maken we sinds kort ook speciale vloeistoffen waar poeders in gedoseerd worden, emulsies genaamd. Daar is een stijgende vraag naar in de markt en de fabriek die dit binnen de groep levert, kon de vraag niet meer aan. Voor de leverbetrouwbaarheid is het ook belangrijk dat er een tweede fabriek is die dit product kan maken. Daarom hebben wij een nieuwe productielijn hiervoor op kunnen zetten. Er was hier nog ruimte om iets bij te bouwen,” lacht hij.

Nood
Floris heeft het afgelopen half jaar zeer intensief samengewerkt met VSE. “Vorig jaar zomer had ik een eerste gesprek met Ron Verleun. We hadden het zo druk met alle bezigheden, dat ik graag kennis wilde maken met partijen die ons konden ondersteunen. Maar, zoals dat gaat als je het zo druk hebt, dan heb je eigenlijk geen tijd om die eerste stap eens te zetten. We hadden net de nieuwe emulsielijn geïnstalleerd en stikten van het werk. We wilden wel iemand inlenen, maar konden zo snel niet bedenken hoe we dat in zouden passen. Dus het gesprek met Ron bleef zonder direct vervolg. Tot december. We hadden een brand die meer gevolgen bleek te hebben voor de productie dan in eerste instantie leek. Onze klanten hebben gelukkig geen onderbreking in de levering gehad, maar wij hadden ineens wel heel dringend hulp nodig. Ik belde een rondje langs de mensen die ik die zomer had gesproken. En Ron was de enige die me beloofde om te kijken wat hij kon organiseren én ook echt terugbelde. Diezelfde dag nog belde hij terug en vertelde dat hij twee goede mensen beschikbaar had. En dat terwijl het ook voor VSE, zo vlak voor de kerst, een hele drukke periode was.”

Snel aan de slag
Dat van die goede mensen, dat bleek niet overdreven. “Wat we moesten doen na de brand, konden we niet met ons eigen team. Maar we hadden ook geen tijd om mensen in te werken of bij het handje te nemen. Ik moest twee man hebben die zelfstandig aan het werk konden en die ook heel allround waren. Hoogwaardige mensen die ook zelf input konden geven.” Er kwamen er twee van VSE, Wouter van Leeuwen en Chris Hoogenboom. Floris haalt de reactie van zijn lead engineer elektronica aan om te illustreren hoe goed ze waren. “Jan de With, die lead engineer, is echt kritisch. En hij was al heel snel zeer positief. Dat was voor mij een belangrijk gegeven. We moesten per slot van rekening zo snel mogelijk de fabriek weer in de lucht hebben. En het roet en bluswater had onder andere veel besturingen aangetast. Die hadden we wel in de lucht gekregen, maar duidelijk was dat die zo snel mogelijk vervangen moesten worden.” Hij kan er nog van zuchten als hij vertelt hoeveel voeten dat soms in aarde had. “Daarom was het fijn dat de medewerkers van VSE zich snel thuis voelden.”

“We hebben een goede klik met ze. Het maakt eigenlijk niet uit wie het is, we hebben inmiddels al verschillende keren medewerkers over de vloer gehad, van verschillende disciplines. Stuk voor stuk hebben ze verstand van zaken én ze zijn prettig in de omgang. Het is net of ze bij ons team horen.” Dat blijkt uit wel uit het feit dat Floris de VSE-medewerkers ook voor de jaarlijkse afdelingsbarbecue uitnodigde. “Ze zijn een verlengstuk van onze eigen afdeling geworden. Het is echt een verademing dat we nu voor het eerst een team over de vloer hadden waar we ook echt iets van konden leren. We hoefden ze niet op weg te helpen en met alle merken componenten waar we hier mee werken, konden ze heel goed uit de voeten.” Hij noemt onder andere de safety plc’s van Siemens, maar VSE-medewerkers kunnen met componenten van allerlei leveranciers, zo blijkt.

“Het eerste wat we aanpakten waren de herstelwerkzaamheden,” vertelt Floris. Tijdens de rondleiding zien we bijna overal al volledig gerenoveerde ruimten waarbij aan enkele installaties een laatste hand wordt gelegd voor ze weer in bedrijf worden gesteld. “Waar we nu mee bezig zijn is vervangingswerk. We werken met een specificatieblad waarop de merken en werkwijze worden beschreven. Ook de bedradingskleuren staan daarin opgenomen. We hebben ervoor gekozen om safety plc’s te gebruiken in plaats van safety relais. En we gebruiken een eigen Ecolab-kleurcodering. Geschakeld is grijs. Wat ik wel mooi vind is dat de mensen van VSE je ook aan het denken zetten en niet alles voor zoete koek slikken. Zo stelden ze de vraag ‘wat is de definitie van geschakeld’. En als ze goede argumenten hebben, dan wil ik die ook graag horen. Zo kunnen we leren van elkaar.”

Doorschakelen
“We zijn nu zover dat alles op één installatie na weer draait. We hebben voor die ene installatie, een batchmenger, een tijdelijke oplossing ingericht. En VSE heeft met ons mee geschakeld en gaat nu met ons mee doorschakelen. De herstelwerkzaamheden zijn bijna klaar, dan starten de vervangingswerkzaamheden. Eerst wordt alles werktuigbouwkundig opgebouwd en daarna zorgt VSE voor de nieuwe besturingen. Daar zijn we voorlopig nog wel even zoet mee.”

“Het is het project van mijn leven. Ik heb er in ieder geval veel van geleerd.” Tot slot wil hij over het eerste contact met Ron Verleun nog wel even kwijt: “Iedereen kan een belofte doen. Maar de daadkracht tonen om dit in deze omstandigheden voor elkaar te krijgen, op zo’n korte termijn, én die belofte ook echt waar te maken, dat is waarmee VSE het verschil maakt.”