Wat is het idee, de vraag op de opdracht. Wat is de potentiële impact op de maatschappij, het werkveld of de industrietak. Wie zitten er in het (multidisciplinaire) team met welke achtergrond. Hoe was de taakverdeling. Wat zijn de bevindingen en uitkomsten tot nu toe. En welke aanbevelingen zijn er voor de toekomst.
Dat zijn in het kort de vragen die de jury als leidraad heeft bij het jureren van de projecten voor de Young Professional Award of YPA.

Bij Hogeschool Utrecht spreken we met Erik Karsemeijer, stagecoördinator en docent bij de opleiding Industriële Automatisering. Tijdens een netwerkdag voor studenten liep hij Ron Verleun tegen het lijf die hem enthousiast maakte voor de YPA. Hij vertelt ons hoe de studenten het meedoen ervaren en wat hij ziet als belang van deze wedstrijd. Een wedstrijd die de studenten wil uitdagen en daarvoor wil waarderen.

We weten het nog? YPA is een techniekwedstrijd voor derdejaars studenten van een aantal hogescholen, te weten Avans hogeschool Breda, afdeling Mechatronica, Fontys hogescholen Eindhoven en Venlo, afdeling Mechatronica, Haagse Hogeschool Delft, afdeling Mechatronica, Saxion hogeschool Enschede, afdeling Mechatronica en Hogeschool Utrecht, afdeling  Industriële Automatisering. Iedere school mag drie teams afvaardigen van minimaal twee studenten die tussen februari en juni werken aan een multidisciplinair project. Het team investeert minimaal 150 uur per deelnemer in het project en alle projecten die aan de spelregels voldoen, mogen meedoen aan de wedstrijd. Het blijkt voor de scholen soms nog lastig om zich te beperken tot drie teams, zo enthousiast raakt men van deze wedstrijd.

Karsemeijer: ‘Techniek vervult een steeds grotere rol in onze samenleving. Alles wat je in het dagelijks leven om je heen ziet, heeft op een of andere manier wel met techniek te maken. En al die techniek moet onderhouden en geserviced worden, maar ook bedacht. Tegelijkertijd kiezen er steeds minder mensen voor een opleiding en dus ook een baan in de techniek. Terwijl een technische opleiding echt een baangarantie met zich meebrengt. Al onze studenten hebben al een baan voordat ze hun diploma in ontvangst nemen. In alle tijden, ook in de slechte.’

Verbetering?
We vragen hem of de stijgende instroom daar nu al verbetering in brengt. Hij legt uit dat dat nog wel wat tegenvalt. ‘De helft van alle studenten die instromen, valt af. Ze zijn niet gewend te werken en als het even tegen zit, dan zie je velen afhaken. Die mentaliteit moet echt veranderen.’ Hoe het zit met het imago van de techniek, vragen we hem. Is dat al verbeterd? ‘Dit soort initiatieven als de YPA draagt daar natuurlijk wel aan bij, studenten ervaren echte waardering voor hun inspanningen. Maar deze mensen hébben al gekozen voor techniek. Het echte werk moet eigenlijk veel vroeger gebeuren. Als land moeten we eigenlijk op alle fronten inzetten op het promoten van techniek, dat hebben we gewoon nodig. Dat moet al op de basisschool beginnen!’ Het effect daarvan is dat studenten beter weten waar ze voor kiezen en dus ook minder snel af zullen haken.

Ze hebben duidelijk plezier gehad en er veel van geleerd.

De studenten konden zelf projecten voordragen voor de YPA. De projecten waar ze aan werken komen vaak vanuit het bedrijfsleven. Uitdagingen waar bedrijven zelf geen tijd voor hebben kunnen dan in multidisciplinaire projecten door studenten worden aangegaan. ‘Daarbij bestaat er alleen een inspanningsverplichting en geen resultaatverplichting,’ zo verduidelijkt Karsemeijer. ‘Het zijn natuurlijk wel studenten, die moeten leren.’ De motivatie van de studenten voor de deelname aan de YPA zit hem niet zozeer in het zich ‘in the picture’ spelen bij het bedrijfsleven, maar echt in het wedstrijdelement en in de waardering door externe partijen. ‘Het is voor hen een hele beleving en die waardering beleven ze echt intens.’ Natuurlijk kunnen we in dit stadium nog niets zeggen over de projecten die door de studenten van HU zijn ingediend. Dat moet nog even geheim blijven.

Jurering
Een paar dagen na ons gesprek vindt het jurybezoek plaats waarbij in dit geval Peter Paul de Bie van ABI en Ron Verleun van VSE de jurering voor hun rekening mogen nemen. De leidraad voor de jurering is dus duidelijk, maar welke algemene indruk maakten deze deelnemers op de jury?
Ron Verleun: ‘Over het algemeen zijn het hele vaardige studenten, het doen van het verhaal gaat hen goed af. Ook als ze in hun presentatie wisselen tussen verschillende disciplines, dan gaat de overgang soepeltjes. En voor zo’n jurering, eerlijk is eerlijk, is sterk overkomen de helft van het werk. Presenteer het voor de bühne en toon vooral wat je ervan geleerd hebt. Want het gaat om het totaalplaatje, ook al is een project nog niet geheel afgerond. Dat gevoel en het overbrengen van je betrokkenheid mag bij sommige teams wat sterker.’

We gaan in dit verhaal natuurlijk nog niet dieper in op de beoordeling van de jury, dat zou al wat van de spanning van de strijd afhalen. Maar wat wel blijkt is dat de techniek niet goed op orde hebben voor je presentatie, echt afbreuk doet aan het geheel van je verhaal. Wat Verleun nog wel kwijt wil is dat in de teams het verschil in de opleidingsrichting wel duidelijk te zien is. En dat verder kijken dan de strikte opdracht echt een pluspunt geeft. Want dan kun je tot echte innovaties komen.

Of er verder nog iets typerend was voor de projecten in zijn algemeenheid, vragen we. Verleun: ‘In alle projecten is gebruik gemaakt van technische bedrijfskunde en dat is belangrijk voor het succes. De maatschappelijk noodzaak, haalbaarheid, het vermarkten, kijken naar eventuele concurrentie, dat zijn belangrijke onderwerpen om bij stil te staan. Eigenlijk zou je hier van alle projecten kleine start-ups kunnen maken. Bij de onderwijsrobot is zelfs nagedacht over hoe de lesstof op het vmbo verschilt van die op het vwo. De studenten van dat team hebben ook actief contact gezocht met andere disciplines om verder te kijken naar de praktische toepasbaarheid.’
‘Al met al vond ik het heel herkenbaar uit mijn eigen studententijd. Ze hebben duidelijk plezier gehad en er veel van geleerd.’ Om veelzeggend af te sluiten: ‘Samenwerken blijkt nog een hele kunst. En om dat op deze manier te doen is een belangrijke en waardevolle ervaring voor ze, die – en dat is mijn overtuiging – echt iets toe voegt.’

Electrical Engineering
De opleiding Industriële Automatisering is een profiel van de opleiding Electrical Engineering. Het eerste jaar is een algemeen jaar waarna de studenten kiezen uit Embedded Software en Industriële Automatisering. In het derde jaar van de opleiding werken de studenten samen met studenten van andere opleidingen in multidisciplinaire projecten. De opleiding is zeer breed ingestoken met vakken als toegepaste natuurwetenschappen, systeemengineering en besturingstechniek. Maar ook wordt er aandacht besteed aan professionalisering zodat je weet hoe je je projecten over de bühne krijgt. Dat kunnen de studenten bij deze awardjurering direct in de praktijk brengen, lijkt ons.

Een aangewezen team van docenten maakt een voorselectie per deelnemende hogeschool. In juni wordt deze voorselectie tijdens een jurybezoek beoordeeld door een afvaardiging van de jury. Na de jurybezoeken, nomineert de jury uit de voorselectie de drie beste inzendingen. Tijdens de WoTS 2016 in de Jaarbeurs Utrecht van 4 oktober t/m 7 oktober 2016, presenteren de genomineerde teams hun project waarna de uitreiking van de Young Professional Award plaats vindt. En dat biedt weer een prachtige kans voor die studenten, maar ook voor bedrijven om met elkaar in contact te komen.